Sure, Nebimiz Muhammed’e vahyedilen ilk suredir. Adını, 2’nci ayette geçen “Alak” kelimesinden alır. Sure 19 ayettir.
İlk vahiy olan bu surenin ilk beş ayeti 76 (19x4) harften
oluşmaktadır. Sure, 19 ayetten ve 285 (19x15) harften oluşmaktadır. Kur’an’ın da
sondan 19’uncu suresidir.
Rahmânir-Râhîm (Merhamet eden Merhametli) Allah’ın Adıyla
1.
Yaratan Rabbinin adıyla oku/bildir!
İncil’de de İsa Nebi’nin ağzından “Rabbin adıyla gelene övgüler olsun!”
şeklinde bir ifade yer alır. (Markos, 11:9)
2.
İnsanı alaktan (ana
rahminde tutunan embriyodan) yarattı.
3. Kıraat
et! Rabbin (efendin) de Ekrem (en cömert, en saygın)1 olandır.
4. O, kalem
ile öğretti.
5. İnsana, bilmediğini
öğretti.
6. Hayır!
İnsan tuğyan eder (haddi aşar);
7. İstiğna ettiği (kimseye ihtiyacı olmadığını düşündüğü) için.
8. Şüphesiz ki dönüş Rabbinedir.
9. Şu
engelleyeni gördün mü;
10. Sala
ederken (Allah’a yönelme duasını yaparken; elçiye ve müminlere yardım
ederken, onlara destek olurken) bir kulu?
11. Gördün
mü? Ya o hidayet üzereyse!
12. Ya
da takvayı (Allah'a karşı gelmekten sakınmayı) emrediyorsa;
13.
Gördün mü? Ya yalanlarsa veya sırtını dönerse?
14.
Bilmez mi ki Allah görmektedir?
15.
Hayır! Bundan vazgeçmezse, perçeminden yakalarız.
16.
O yalancı, o hatalı (suçlu) perçeminden!
17. Haydi
meclisini (kurultayını) davet etsin!
18. O
zebanileri (zorla götürenleri) çağıracağız.
19.
Hayır! Asla ona boyun eğme! (Rabbine) secde et ve
yaklaş.