Sure, Mekke döneminde indirilmiştir ve iniş sırasına göre 14. suredir. Adını, ilk ayette geçen “el Adiyât” kelimesinden alır. Sure 11 ayettir.
Rahmânir-Râhîm (Merhamet eden Merhametli) Allah’ın Adıyla
1. Ve
soluyarak koşanlara (andolsun ki),
2. Böylece
kıvılcım çıkaranlara,
3. Böylece
sabah vakti akın edenlere,
4. Böylece
onunla toz bulutu kaldırdılar.
5. Böylece
onunla topluluğu vasat kıldık.
Vasat; orta, hayırlı, yararlı, üstün gibi
anlamlara gelir.
6. Şüphesiz
ki insan Rabbine karşı nankördür;
7. Üstelik
buna kendisi de tanıktır.
8. Üstelik,
hayır (iyilik yapma) sevgisi de şiddetlidir.
9. (İnsan)
hâlâ bilmiyor mu? Kabirlerde olanlar açığa çıkarıldığında,
10. Ve
göğüslerde olanlar ortaya serildiğinde,
11. Şüphesiz
ki onların Rabbi, o gün onlardan haberdardır. (O gün Allah’ın
her şeyden haberdar olduğunu anlayacaklar).
