111. Tebbet Sûresi

             Sure, Mekke döneminde indirilmiştir ve iniş sırasına göre 6. suredir. Sure, adını ilk ayette geçen “Tebbet” kelimesinden almıştır. Sure 5 ayettir.       

 

Râhmânir-Râhîm (Merhamet eden Merhametli) Allah’ın Adıyla

1. Ebi Lehebin elleri helak olsun, helak oldu da.

            Ebi Leheb’in kim olduğu hakkından farklı görüşler vardır:

1. Görüş: Ebi Leheb (Lehebin babası); alev babası, alev sahibi anlamına gelmektedir. Bu hitap ile, nebimiz Muhammed’e aşırı düşmanlık edenlerden biri olan amcası Abdüluzza bin Abdülmuttalib kastedilmektedir. Çünkü o ile karısı, Muhammed ve imanlılara karşı bir zulüm kampanyası yürütüyordu. Bu nedenle ona “Ebi Leheb” lakabı takılmış ve yaptıkları kınanmıştır.

2.Görüş: Ayette geçen “yeda” sözcüğü de “desteklemek” anlamına gelen “eyd” kökünden gelmektedir ve 2:87 ayetindeki “eyyednahu bi ruhil kudûsi” (onu Ruhul Kudus ile destekledik) ifadesinde geçtiği gibi anlaşılmalıdır. Bu nedenle de “Ateşin babasının (önderinin) destekçileri başarısızlığa uğramıştır, kendisi de hüsrana uğradı.” şeklinde anlaşılabilir.

Sonuç olarak, bu suredeki eleştiri ve tehditlerin, inançlarından dolayı müminlere zulmeden despotlara ve onların yardımcılarına yönelik evrensel bir mesaj olduğu unutulmamalıdır.

2. Malı ona hiçbir fayda sağlamadı, kazandığı şeyler de...

3. Kesinlikle, alev alev yanan bir ateşe yaslanacaktır!

4. Odun hamalı karısı da,

5. Boynunda, mesedden (ateşten) bir urgan (halat) ile.